5.4 Αγωνιζόμαστε για την ειρήνη

5.4 Αγωνιζόμαστε για την ειρήνη

Α. Αν και γύρω μας γίνονται πόλεμοι, οι άνθρωποι επιθυμούν την ειρήνη.

Β. Οι λαοί διαδηλώνουν, ελπίζοντας να έλθει η ειρήνη πάνω στη γη.

Γ. Ο Χριστός δίδαξε την ειρήνη που ξεκινά μέσα από την καρδιά μας.

Αν και όλοι αναγνωρίζουν τη σημασία της ειρήνης, καθημερινά γίνονται πόλεμοι

«Αγαπημένο μου ημερολόγιο, πολλές φορές αισθάνομαι ότι οι μεγάλοι είναι πολύ περίεργοι. Να! Χθες είχαμε στο σχολείο μια γιορτή για την ειρήνη. Τραγουδήσαμε όμορφα τραγούδια και παίξαμε σκετς. Η δασκάλα μάς εξήγησε τι όμορφο πράγμα που είναι η ειρήνη και πώς πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν. Το βράδυ, όμως, είδα τον μπαμπά να παρακολουθεί τις ειδήσεις θυμωμένος. Όταν τον ρώτησα γιατί ήταν έτσι, μου απάντησε ότι κάποια κράτη ξεκινούν πολέμους και καταστρέφουν ανθρώπους και περιουσίες, νομίζοντας πως έτσι θα έλθει η ειρήνη στον κόσμο. Σήμερα, λοιπόν, ρώτησα τη δασκάλα μου γιατί συμβαίνει αυτό».

Οι λαοί του κόσμου διαδηλώνουν για την ειρήνη

Η δασκάλα μου απάντησε: «Δυστυχώς Λυδία μου, αν και όλοι αναγνωρίζουν την ανάγκη της ειρήνης και την επιθυμούν, τα συμφέροντα των ανθρώπων είναι τέτοια που εμποδίζουν την πραγματοποίησή της». «Ξέρετε παιδιά», συνέχισε, «νομίζω ότι οι άνθρωποι αναζητούμε με λάθος τρόπο την ειρήνη. Οι πορείες και οι διαδηλώσεις είναι χρήσιμες, γιατί δείχνουν στις κυβερνήσεις των κρατών πόσο αντίθετοι είναι οι λαοί τους στην πραγματικότητα της βίας και του κακού. Έτσι δίνουν το μήνυμα ότι αγωνίζονται για την ειρήνη. Ακόμη και οι γιορτές, όπως η χθεσινή, φανερώνουν τη λαχτάρα του κόσμου γι’ αυτήν. Φαίνεται, όμως, ότι από την προσπάθεια αυτή κάτι λείπει. Κάτι που εμποδίζει να έλθει η αληθινή ειρήνη».

Χωρίς αγάπη και δικαιοσύνη δεν υπάρχει αληθινή ειρήνη

Τότε ο Κωνσταντίνος ρώτησε, αν υπάρχει ελπίδα να ζήσουν ειρηνικά οι άνθρωποι στη γη. Η δασκάλα απάντησε ότι αυτό εξαρτάται από εμάς τους ίδιους! «Η ειρήνη», είπε, «δεν έρχεται ξαφνικά! Χρειάζεται αγώνες. Αρχή των αγώνων αυτών είναι να καταλάβουμε ότι, χωρίς την αγάπη και τη δικαιοσύνη, δεν μπορεί να υπάρξει και αληθινή ειρήνη, όπως και ότι, όταν λείπει η αληθινή ειρήνη, βρίσκει χώρο η αδικία! Μόνο όταν νιώσουμε ότι δεν πρέπει να αδικούμε το συνάνθρωπό μας αισθανόμαστε ειρηνικά απέναντί του. Και όταν νιώσουμε έτσι, δεν μπορούμε πια να τον αδικήσουμε».

Ο Χριστός είναι το πρότυπο της ειρήνης

«Αληθινή ειρήνη είναι αυτή που δίδαξε ο Χριστός», συνέχισε η δασκάλα. «Όταν γεννήθηκε, οι άγγελοι προανήγγειλαν το χαρμόσυνο γεγονός, ότι ήλθε η ειρήνη επάνω στη γη. Ο ίδιος, προετοιμάζοντας τους μαθητές του, τους υποσχέθηκε ότι θα τους χαρίσει τη δική του ειρήνη και όχι εκείνη που νόμιζε ο κόσμος. Αλλά ποια είναι αυτή η ειρήνη; Αυτή που αποκτά ο άνθρωπος όταν αγαπά, όταν δεν έχει μέσα του κακία και δεν κάνει πράγματα που μολύνουν τη σχέση του με το Θεό και τον συνάνθρωπό του. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι ο Χριστός αποτελεί το πρότυπο της ειρήνης για μας τους χριστιανούς. Ο Απόστολος Παύλος ονομάζει το Χριστό, Κύριο της ειρήνης και εύχεται να μας τη μοιράζει με κάθε τρόπο! Είναι η ειρήνη που δεν εξαρτάται από νόμους και συμφωνίες, αλλά ξεκινά από τις καρδιές των ανθρώπων και απλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο».

Οι ειρηνοποιοί είναι παιδιά του Θεού

«Για να καταλάβετε παιδιά πόσο σημαντική είναι η αληθινή ειρήνη, πρέπει να σας πω ότι ο Χριστός σε μια ομιλία του είχε διαβεβαιώσει, ότι οι ειρηνοποιοί θα αναγνωριστούν ως παιδιά του Θεού». Η Ευγενία ρώτησε ποιοι είναι οι ειρηνοποιοί και η δασκάλα μάς εξήγησε ότι έτσι ονομάζονται όσοι ακολουθούν τα λόγια του Χριστού, εφαρμόζουν την ειρήνη στη ζωή τους και αγωνίζονται για να έλθει και στις καρδιές των άλλων ανθρώπων.

Η καλύτερη πορεία ειρήνης ξεκινά από την καρδιά μας

«Καταλαβαίνετε λοιπόν», συμπλήρωσε η κυρία, «ότι δεν αρκεί να ζητούμε την ειρήνη αλλά πρέπει ν’ αγωνιζόμαστε γι’ αυτή. Ο δυσκολότερος αγώνας είναι να ξεκινήσουμε αυτή την πορεία από την καρδιά μας, απομακρύνοντας τον εαυτό μας από τις κακές πράξεις. Μόνο όταν η ψυχή μας είναι καθαρή, αποκτούμε την ειρήνη του Χριστού. Έτσι γινόμαστε κι εμείς αφορμή, ώστε όλοι όσοι είναι κοντά μας, να γίνουν καλύτεροι επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο».

«Αγαπημένο μου ημερολόγιο, κλείνοντας για σήμερα τις σκέψεις μου, πιστεύω ότι μια καλή αρχή θα ήταν να συμφιλιωθώ με την αδελφή μου και να προσπαθήσω, όσο μπορώ, να κάνω πράξη όσα μας έμαθε η δασκάλα μας».

ΠΑΡΑΘΕΜΑΤΑ

Και τότε ο Κύριος θα δικάσει μεταξύ πολλών λαών και θα ελέγξει τα ισχυρά έθνη όλης της γης... Από τα σπαθιά τους θα φτιάξουν άροτρα και από τις λόγχες τους δρεπάνια. Και κανένα έθνος δεν θα υψώσει πλέον το σπαθί του εναντίον άλλου έθνους και δεν θα εξασκούνται πια στον πόλεμο.

(Μιχαίας 4, 3)

Μακάριοι είναι όσοι επιδιώκουν την ειρήνη, γιατί αυτοί θα ονομαστούν παιδιά του Θεού.

(Ματθ. 5, 9)

O καρπός της δικαιοσύνης σπέρνεται ειρηνικά από όσους επιζητούν την ειρήνη.

(Επιστ. Ιακώβου, 3, 18)

Μίσος, οργή, θυμός, φθόνος… υποκρισία, πόλεμος. Βλέπεις πόσες και τι είδους αρρώστιες γιατρεύει το φάρμακο της ειρήνης; Διότι, όπως όταν έρχεται η υγεία εξαφανίζεται η αρρώστια και όταν φανεί το φως δεν υπάρχει σκοτάδι, έτσι και όταν φανεί η ειρήνη παύουν να υπάρχουν όλα αυτά τα κακά.

(Γρηγορίου Νύσσης, Εις τους Μακαρισμούς, Λόγος Ζ’)