ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ 2017-18

Τα μουσικά μας όργανα

πολύχορδο

(το πολύχορδο ανήκει στην κατηγορία των εγχόρδων
όπου ο ήχος παράγεται από τη δόνηση μιας τεντωμένης χορδής)

Υλικά: χάρτινο κουτί από παπούτσια, πετονιά ή λάστιχο

Κατασκευή: Πρώτα κόβουμε στο κουτί δύο τρύπες, όπως στην κιθάρα.

Μετά κάνουμε μικρές τρύπες στην άκρη του κουτιού και

τοποθετούμε το λάστιχο μέσα σ’ αυτές. Έπειτα κάνουμε μικρές

τρύπες στην άλλη άκρη περνώντας το λάστιχο από τα

ανοίγματα στη μέση του κουτιού. Αργότερα μπορούμε να το

διακοσμήσουμε με όποιο άλλο υλικό θέλουμε.

μπαστούνι της βροχής

Υλικά: χάρτινος σωλήνας, καλαμάκια, ρύζι, φακές

Κατασκευή: Κάνουμε ένα κόμπο σε κάθε καλαμάκι και τα τοποθετούμε

μέσα στον χάρτινο σωλήνα. Μετά καλύπτουμε τη μία πλευρά

με χαρτί, ρίχνουμε τις φακές, το ρύζι και έπειτα καλύπτουμε

με χαρτί την άλλη πλευρά.

Υλικά: χάρτινος σωλήνας, οδοντογλυφίδες, ρύζι

Κατασκευή: Τρυπάμε το χάρτινο σωλήνα με ψαλίδι και βάζουμε στις

τρύπες τις οδοντογλυφίδες. Κόβουμε λίγο την πλευρά της

οδοντογλυφίδας που εξέχει. Κλείνουμε τη μία πλευρά και

βάζουμε ρύζι. Μετά κλείνουμε και την άλλη πλευρά.

μαράκες

(Οι μαράκες ανήκουν στην κατηγορία των ιδιόφωνων οργάνων
όπου ο ήχος παράγεται από την κίνηση του ίδιου του οργάνου)

Υλικά: αλουμινένιο κουτάκι αναψυκτικού, ρύζι, χαρτί

Κατασκευή: Γεμίζουμε το κουτάκι με ρύζι και μετά το τυλίγουμε με χαρτί.

Υλικά: δύο κεσεδάκια γιαουρτιού, φακές
Κατασκευή: Βάζουμε στο ένα κεσεδάκι γιαουρτιού λίγη φακή. Τα ενώνουμε

                           με κόλλα και τα διακοσμούμε.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΔΙΑΚΟΠΤΗ

Χαμένοι πολιτισμοί

Πριν από 1.000.000 χρόνια υπήρχε ένα νησί στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, η Αργυρούπολη. Στην Αργυρούπολη υπήρχε πολλή βλάστηση, πολλά ζώα και πολύς πλούτος. Οι βασιλείς της Αργυρούπολης ήταν μόνο γυναίκες και την πρώτη βασίλισσά της την έλεγαν Αργυρώ. Η Αργυρούπολη υπήρξε για 15.000 χρόνια, οπότε καταστράφηκε από έκρηξη ηφαιστείου. ΑΡ.ΤΣ.

Η Εμινούπολη χτίστηκε το 1987 π.Χ. από τον Σόλων-Σόλων. Βρισκόταν στη νοτιοανατολική Ασία. Ήταν τόσο πλούσια που τα είχε όλα από χρυσάφι και ασήμι. Βασίλισσα ήταν η Εμινέ, πολύ έξυπνη και σοφή. Όταν έκαναν πόλεμο με τους Γερμανούς, νίκησε η Εμινούπολη, αλλά αργότερα έγινε ένας μεγάλος σεισμός που είχε τόση δύναμη, ώστε βυθίστηκε η πόλη. Μέχρι σήμερα κανείς δεν ξέρει πού ακριβώς βρισκόταν. ΕΜ.ΤΣ.

Η Φλαβιούπολη ήταν η μεγαλύτερη χώρα σε όλο τον κόσμο. Έγινε το 1955 π.Χ. στο μεγαλύτερο βουνό της χώρας. Πολλοί άνθρωποι πήγαιναν και επισκέπτονταν αυτή τη χώρα. Έβλεπαν τα αγγεία, τα αγάλματα και τα χρυσά τείχη. Σ’ αυτή τη χώρα ζούσε ο αυτοκράτορας Λάμπρος Β’, ο οποίος πέθανε. Μετά από χρόνια αυτό το μέρος εξαφανίστηκε επειδή έγινε παγκόσμιος πόλεμος. Αυτό το μέρος θα μείνει για πάντα στην ιστορία σαν ένα μυστήριο. ΦΛ.ΕΛ.

Πριν από 5.000 χρόνια περίπου, στα βάθη της Νότιας Αμερικής υπήρχε μια χώρα που λεγόταν Ίσιδα. Η χώρα αυτή είχε 6.000.000 κατοίκους. Η πρωτεύουσα αυτής της χώρας ήταν η Ζενίθ, όπου ζούσαν 1.000.000 κάτοικοι. Η Ζενίθ ήταν μια γραφική πόλη με πολύ πράσινο, πολλά ποτάμια και παραδοσιακά σπίτια. Οι κάτοικοι της Ίσιδας ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Έπειτα όμως από φυσικές καταστροφές σχεδόν είχε διαλυθεί. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να καλλιεργήσουν τρόφιμα, ούτε τη γειτονική, πλούσια σε κοιτάσματα χρυσού, χώρα Ζάτρα μπορούσαν να νικήσουν. Μετά από πολυετή πόλεμο η Ίσιδα είχε καταστραφεί. ΚΩ.ΜΠ.

Η Μελλιούπολη ήταν η μεγαλύτερη χώρα που υπήρξε ποτέ στον κόσμο. Ήταν νησί του Ειρηνικού Ωκεανού. Εκεί ζούσαν πολλοί άνθρωποι. Υπήρχαν πολλά μαγαζιά, καφετέριες, βιβλιοπωλεία, σχολεία, πάρκα κ.ά. Δεν επιτρέπονταν τα αμάξια, μόνο ποδήλατα και φυσικά οι πεζοί στα πεζοδρόμια. Είχε πολύ βλάστηση, πάρα πολλά φυτά, χωρίς καυσαέρια. Ήταν μια χώρα με καθαρό περιβάλλον. Επίσης υπήρχε πολύ μέλι, αλλά και πολλές μέλισσες που τσιμπούσαν τους ανθρώπους. Ίσως γι’ αυτό την ονόμασαν έτσι αυτή τη χώρα.

Η Μελλιούπολη δημιουργήθηκε από μια έκρηξη ηφαιστείου το 8400 π.Χ. Δυστυχώς η χώρα αυτή χάθηκε το 7800 π.Χ. από ένα τεράστιο σεισμό. Όλοι οι κάτοικοι που ζούσαν εκεί έχασαν τη ζωή τους. Όμως ακόμη και σήμερα οι επιστήμονες κάνουν εξερευνήσεις για να βεβαιωθούν αν υπήρξε αυτή η χώρα και όλοι μας έχουμε την ίδια απορία: «Υπήρξε τελικά αυτή η χώρα;». ΕΙ.ΜΕ.

Η Ουρανιούπολη ήταν μια χώρα με πολύ δυνατούς μαχητές. Βρισκόταν στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού και γνώρισε μεγάλη δόξα πριν περίπου 7000 χρόνια.

Η χώρα αυτή ήταν πολύ πλούσια. Οι κάτοικοί της πολεμούσαν σκληρά, αλλά ζούσαν ευτυχισμένοι. Στον τόπο αυτό υπήρχαν μεγάλες πλατείες στις οποίες βρίσκονταν άγρια ζώα, που όμως είχαν εξημερωθεί από τους κατοίκους. Τα σπίτια τους ήταν κτισμένα από χρυσάφι, ρουμπίνια και διαμάντια. Στη χώρα αυτή δεν υπήρχαν σχολεία, διότι υπήρχαν οι μαγικές καραμέλες της γνώσης.

Βασίλισσα της χώρας ήταν η Παναγιώτα, που είχε μια κόρη, την πριγκίπισσα Ουρανία. Η Βασίλισσα λάτρευε τόσο πολύ την κόρη της, που έδωσε σ’ αυτήν το όνομά της, Ορανιούπολη.

Ξαφνικά επιτέθηκε στη χώρα ο στρατός της Γεωργούπολης, με αρχηγό τον Γεώργιο και τον πατέρα του Ποσειδώνα, θεό της θάλασσας. Από την πρώτη στιγμή της μάχης φαινόταν ότι οι μαχητές της Ουρανιούπολης θα κερδίσουν τους αντίπαλους πολεμιστές που τους είχαν επιτεθεί. Τότε, όμως, ο πανίσχυρος Ποσειδώνας, προκειμένου να σώσει το γιο του, προκάλεσε κατακλυσμό. Η Ουρανιούπολη ήταν πια παρελθόν.

Η χώρα αυτή ήταν τόσο σπουδαία που έδωσε το όνομά της στη σημερινή Ουρανούπολη. ΟΥ.ΜΠ.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η χώρα της «Λουλουδούπολης», όπου ζούσαν καλοί άνθρωποι και πολλά ωραία φυτά.

Δημιουργήθηκε το 1852 από ένα μεγάλο σεισμό, όταν χωρίστηκε ένα κομμάτι από την Γαλλία. Μόλις το έμαθαν οι Γάλλοι ζήλεψαν και ήθελαν να την κατακτήσουν, γιατί ήταν όμορφη και πλούσια χώρα. Οι Γάλλοι είχαν πολύ δύναμη, ενώ οι άνθρωποι της Λουλουδούπολης δεν είχαν. Όταν ο βασιλιάς της Λουλουδούπολης το έμαθε, έστειλε ένα μήνυμα που έλεγε ότι η Λουλουδούπολη και η Γαλλία θα γινόντουσαν μια χώρα μαζί. Ο Γάλλος βασιλιάς, βέβαια, συμφώνησε, γιατί η Λουλουδούπολη ήταν μια πλούσια χώρα.

Όταν φτιάξανε τα χαρτιά και τις συμφωνίες, έγινε ένας μεγάλος σεισμός και η Λουλουδούπολη βυθίστηκε στον Βόρειο Ωκεανό. Μετά από λίγα χρόνια πάνω από τη Λουλουδούπολη εμφανίστηκε ένα ηφαίστειο, το οποίο εξερράγη τρεις τέσσερις φορές. ΚΩ.ΔΕ.

Μακριά από εδώ, στον Ινδικό Ωκεανό, δημιουργήθηκε το 261 π.Χ. το πιο μικρό νησί του κόσμου και ονομάστηκε Υπερβολιούπολη.

Πήρε το όνομά της από τους ιδρυτές της, οι οποίοι ήταν πολύ υπερβολικοί. Συνεχώς είχαν κάποιο λόγο να μαλώνουν για διάφορα. Μια μέρα που το νησί άρχισε να μαζεύει κόσμο, δημιουργήθηκαν δύο αντιμαχόμενες παρατάξεις: οι Υπεβολιούχοι και οι Υπερβολιόφτωχοι. Τότε άρχισαν πολύ εμφύλιοι πόλεμοι. Οι διαμάχες αυτές κράτησαν περίπου δύο αιώνες, ώσπου ένας σοφός άνθρωπος, που έκανε πολλά ταξίδια και γνώριζε πολλά για τους πολιτισμούς, πρώτη φορά έβλεπε τόσο μίσος ανάμεσά τους. Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, αν και γέρος κατάφερε με τα λόγια και τις πράξεις του να κάνει τις καρδιές των κατοίκων της πόλης όχι μόνο φίλους αλλά να προσέχουν και να σέβονται τους άλλους όπως έχει δημιουργηθεί για να κάνει ο άνθρωπος.

Όμως, τρεις αιώνες μετά οι άνθρωποι του νησιού άρχισαν να ξαναμαλώνουν για κάτι που ούτε και οι ίδιοι δεν ήξεραν τι ήταν. Αυτή τη φορά όμως κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει το μίσος ανάμεσά τους. Έτσι, μετά από πολλούς πολέμους, το τόσο μικρό νησί είχε πια φτάσει στο τέλος του.

Το νησί αυτό έμεινε για πολλά χρόνια στην ιστορία. Με τον καιρό, όμως, οι άνθρωποι το ξεχνούσαν, πολλοί νόμιζαν πως είναι μόνο ένας παλιός μύθος.

Πολλοί ακόμη αναρωτιούνται, αυτός ο μύθος είναι πραγματικότητα; ΕΙ.ΜΟ.

Η Ιακώβ ήταν ένα νησί στο Μυρτώο Πέλαγος. Γι’ αυτή μιλάει πρώτη φορά ο Πλάτωνας. Οι πληροφορίες προέρχονται από τη Στεφανία, όταν ταξίδεψε στην Αίγυπτο. Η Ιακώβ καταποντίστηκε στον ωκεανό πριν από 8.000 χρόνια.

Κάποτε οι κάτοικοί της θέλησαν να κατακτήσουν την Αίγυπτο. Μετά από τα γεγονότα αυτά ακολούθησαν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί, και μέσα σε μια μέρα και μια νύχτα ολόκληρο το νησί της Ιακώβ βυθίστηκε στον ωκεανό.

Είχε αναπτυχθεί πλούσια χλωρίδα και πανίδα στο νησί. Οι κάτοικοί της κατασκεύασαν μεγαλοπρεπή τείχη, ιερά ανάκτορα και λιμάνια.

Η Ιακώβ θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα νησιά στην Ελλάδα. ΣΤ.ΤΣ.

Η Γλυκούπολη ήταν μια πόλη που είχαν χτίσει οι άνθρωποι. Μια μέρα έγινε ένας πολύ δυνατός σεισμός και άνοιξε η γη. Σ’ εκείνο το σημείο δημιουργήθηκε ένα ηφαίστειο.

Την άλλη μέρα έγινε πάλι σεισμός, πιο δυνατός, και κάποιοι πήδησαν στη θάλασσα και έφυγαν. Μετά από το σεισμό το ηφαίστειο εξερράγη και η Γλυκούπολη διαλύθηκε. ΚΩ.ΟΜ.

Το νησί Σέρπα ανακαλύφθηκε το 1763 μ.Χ. από τον εξερευνητή Μπάρι Άλλεν στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού.

Το νησί ήταν γεμάτο δράκους με διαφορετικά χρώματα, μεγέθη και δυνάμεις. Το βουνό είχε σπηλιές που ήταν σπίτια των δράκων. Ήταν γεμάτο από μεγάλα δέντρα και άλλα μικρότερα βουνά, όπου τα μωρά και τα θηλυκά κρυβόντουσαν.

Το 1900 μ.Χ. ένας μετεωρίτης έπεσε στη μέση του νησιού και το χώρισε στα τέσσερα. Οι δράκοι που έζησαν πέθαναν από την πείνα, αφού εξαφανίστηκε κάθε είδος φυτού και ζώου που ήταν η τροφή τους. ΛΑ.ΑΘ.

Πανελλήνιος Διαγωνισμός Φυσικών "Αριστοτέλης" 2017

σκάλες μήκους - επιφάνειας - όγκου

Εκφράσεις με το χρόνο

Μια ανοιξιάτικη μέρα ένας κλέφτης είχε μπει μέσα στο σπίτι μιας γιαγιάς. Η γιαγιά όμως χτύπησε με το τηγάνι τον κλέφτη και κάλεσε γρήγορα την αστυνομία. Έτσι, όταν ήρθε η αστυνομία, η γιαγιά είπε: «Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται!» Μ.Τ.

---

Μια καλοκαιρινή μέρα ο παππούς μου και ο θείος μου καθόντουσαν στην αυλή και συζητούσαν. Πέρασε μια κυρία και τους χαιρέτησε, ένα γκρι μεγάλο αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά στην αυλή και κάποιος τους κοίταξε με περιέργεια. Μόλις άνοιξε την πόρτα, κατέβηκε σιγά-σιγά και τους πλησίασε. Τους είδε καλά  και θυμήθηκε ότι ήταν μαζί στο στρατό. Τους είπε: «Χρόνια και ζαμάνια, φίλοι μου, κάναμε να ξαναβρεθούμε». Τότε καθίσανε όλοι μαζί να πιουν τον καφέ τους. Κ.Δ.

---

Σήμερα, εγώ με τους φίλους μου, πήγαμε να πούμε τα κάλαντα στο θείο μου. Πήγαμε στο σπίτι, χτυπήσαμε την πόρτα, του είπαμε τα κάλαντα και στο τέλος είπαμε και «του χρόνου». Αυτή τη μέρα γιόρταζε και ο αδερφός μου και του είπαμε «Χρόνια πολλά». Κ.Ο.

---

Μια φορά σε ένα πάρτι μιας φίλης μου, της Μαρίας, είχα πάει πρώτη. Της ευχήθηκα «χρόνια πολλά» και «χρόνια και ζαμάνια», γιατί είχα πολύ καιρό αν τη δω. Τότε αρχίσαμε να παίζουμε μέχρι να έρθουν και οι άλλοι της φίλοι.

Πέρασε μισή ώρα, μία ώρα, ώσπου ξαφνικά, σε ανύποπτο χρόνο, εμφανίζονται όλοι της οι φίλοι. Χαρήκαμε μόλις τους είδαμε και αρχίσαμε να παίζουμε όλοι μαζί. Ε.ΜΕ.

---

Μια μέρα, εκεί που καθόμασταν με τον μπαμπά μου στο σπίτι μας, σε ανύποπτο χρόνο, ήρθε ένας φίλος του από τα παλιά. Είχε χρόνια να τον δει και, συν τω χρόνω, αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν και τα είπαν:

–     Πόσο άλλαξες, είχα χρόνια και ζαμάνια να σε δω!

–     Προ αμνημονεύτων χρόνων, ήσουν πολύ νέος τότε και αδύνατος.

–     Χρόνο με το χρόνο αλλάζουμε.

–     Ελπίζω να σε ξαναδώ σύντομα, να μη χαθούμε πάλι. ΑΓ.Τ.

---

Τα Χριστούγεννα, όταν ήμουν τριών χρονών, πήγαμε στην Αθήνα και όλοι έλεγαν «και του χρόνου». Εγώ δεν καταλάβαινα τι σημαίνει. Το βράδυ, που ο παππούς μου ήταν ξύπνιος, πήγα και τον ρώτησα:

–     Παππού, τι σημαίνει και του χρόνου;

Ο παππούς μου απάντησε ότι και του χρόνου σημαίνει αυτό που γίνεται αυτό το χρόνο, αν είναι καλό, ευχόμαστε να γίνει και τον άλλο χρόνο.

Το πρωί σηκώθηκα τελευταία όπως πάντα και οι συγγενείς μου μού κάνανε μια έκπληξη. Η μητέρα μου μού είπε «και του χρόνου^· είσαι έτοιμη να πάμε στο λούνα Παρκ;». Φ.Ε.

---

Όταν γύρισα από τα αγγλικά, μπήκα στο σπίτι και στο σαλόνι δεν ήταν κανένας. Μόλις άνοιξα το δωμάτιό μου για να αφήσω την τσάντα μου σχεδόν τρόμαξα! Σε ανύποπτο χρόνο οι γονείς μου μού είχαν ετοιμάσει πάρτι έκπληξη για τα γενέθλιά μου. Μου έλεγαν «χρόνια πολλά, και του χρόνου, να τα εκατοστίσεις» και άλλες ευχές. Δεν το περίμενα, ένιωθα εκτός τόπου και χρόνου! Συν τω χρόνω ήρθε στο σπίτι να μου ευχηθεί και ένας φίλος που είχα χρόνια και ζαμάνια να τον δω. Πέρασα πάρα πολύ όμορφα.

Στο τέλος οι γονείς μου μού ευχήθηκαν χρόνο με το χρόνο να γίνομαι καλύτερος μαθητής και καλύτερος άνθρωπος. Λ.Α.

---

 «Η αλλαγή του νέου έτους»

Φέτος την πρωτοχρονιά θα την περάσουμε στο σπίτι μου. Ο πατέρας μου κάλεσε τη νονά και το νονό μου.

Μόλις ήρθε η νονά μου, ο μπαμπάς μου είπε: «Χρόνια και ζαμάνια». Και τότε αναρωτήθηκα τι να σήμαινε αυτή η φράση. Μετά καθίσαμε στο τραπέζι και φάγαμε.

Όταν τελειώσαμε το φαγητό λέει η μαμά μου: «Άντε να κόψουμε τη βασιλόπιτα, ο χρόνος είναι χρήμα». Μόλις, όμως, κόψαμε την πίτα συνειδητοποιήσαμε πως υπήρχαν δυο φλουριά! Η μαμά μου, βέβαια, είχε βάλει μόνο ένα! Όλοι αναρωτιόμασταν γιατί βρέθηκαν δυο φλουριά στην πίτα. Τελικά, ο αδερφός μου ήταν αυτός που είχε βάλει μέσα ακόμη ένα φλουρί. Τότε ο μπαμπάς πετάγεται και λέει: « Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Μετά ο νονός μου βγήκε έξω, πήρε την καραμπίνα του και πυροβόλησε ψηλά. Στο τέλος μπήκε μέσα στο σπίτι και μοιραζόμασταν ευχές: «Χρόνια πολλά, και του χρόνου». Ε.ΜΟ.

---

Την Πρωτοχρονιά την πέρασα στο ρεβεγιόν που οργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πηγής. Ήταν πολύ ωραία, χορέψαμε, τραγουδήσαμε και, όταν άλλαξε ο χρόνος, όλοι έλεγαν «και του χρόνου». Όταν φτάσαμε στο σπίτι ήμασταν πολύ κουρασμένοι και πήγαμε για ύπνο. ΑΡ.Τ.

---

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, στις 14 Ιουλίου, γιορτάσαμε τα γενέθλια της αδελφής μου στη θάλασσα και της ευχηθήκαμε «χρόνια πολλά», να είναι χαρούμενη και ευτυχισμένη, «και του χρόνου». Κ.Μ.

---

Μια μέρα, το καλοκαίρι, εγώ και η αδερφή μου παίζαμε έξω στην αυλή. Ο θείος μου ήρθε σε ανύποπτο χρόνο και μπήκε μέσα. Είπανε «χρόνια και ζαμάνια έχουμε να βρεθούμε»! Ο θείος μου έμεινε δυο μήνες.

Μια άλλη φορά ήμουν έξω στο λούνα Παρκ. Όταν πήγα στο σπίτι οι γονείς μου μού κάνανε ένα πάρτι έκπληξη. Όταν τελείωσε το πάρτι, οι γονείς και ο θείος μου μού είπανε «χρόνια πολλά». Σ.Μ.

---

Μια φθινοπωρινή μέρα είχε έρθει στο σπίτι μας η ξαδέρφη μου, η Κωνσταντίνα. Μόλις την είδα μπροστά μου, την αγκάλιασα και της είπα: «Χρόνια και ζαμάνια, Κωνσταντίνα!».

Σε λίγες μέρες ήταν τα γενέθλιά της. Εγώ και η μαμά μου της ετοιμάσαμε μια μεγάλη έκπληξη. Με το που μπήκε στο σπίτι, της ευχηθήκαμε «χρόνια πολλά!». Όταν τελείωσε το πάρτι, η μαμά μου της είπε: «Άντε, και του χρόνου!». Σ.Τ.

---

Μια μέρα που έπαιζα στην αυλή μου και ήταν τα 5^α γενέθλιά μου, ήρθε η θεία μου και μου είπε να πάμε μέσα. Μόλις μπήκα, η οικογένειά μου μού έκανε μια έκπληξη, δηλαδή ένα πάρτι γενεθλίων. Όλοι μου έλεγαν: «χρόνια πολλά, και του χρόνου».

Αργότερα ήρθαν οι φίλοι του μπαμπά μου και έλεγαν μεταξύ τους «χρόνια και ζαμάνια». Εγώ και οι γονείς μου τους ευχαριστήσαμε όλους και κόψαμε την τούρτα. Ρ.Μ.

11ος Μαθητικός Διαγωνισμός στα Μαθηματικά για μαθητές Ε΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου «Παιχνίδι και Μαθηματικά» της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας

Αποτελέσματα:
1.  78%
2.  57%
3.  46%
4.  32%

Ενδεικτικά θέματα διαγωνισμού Φυσικών 2017

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ

http://www.byzantium.xronikon.com/gremperors.html

Τραγούδια και Στίχοι (2017)

 

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ - Σύνθεση λέξεων με το συν+

ΣΥΝΘΕΣΗ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ:  συν
συν+	(φωνήεν)		συν+οδηγός  =	συνοδηγός
συν+	τ…   =	συντ…	συν+ταξιδιώτης  =	συνταξιδιώτης
συν+	ν…   =	συνν…	συν+νέφος  =	σύννεφο
συν+	θ…   =	συνθ…	συν+θλίβω  =	συνθλίβω
συν+	γ…   =	συγγ…	συν+γραφέας  =	συγγραφέας
συν+	κ…   =	συγκ…	συν+κάτοικος  =	συγκάτοικος
συν+	χ…   =	συγχ…	συν+χωρώ  =	συγχωρώ
συν+	β…   =	συμβ…	συν+βαδίζω  =	συμβαδίζω
συν+	μ…   =	συμμ…	συν+μαθητής  =	συμμαθητής
συν+	π…   =	συμπ…	συν+πλοκή  =	συμπλοκή
συν+	φ…   =	συμφ…	συν+φοιτητής  =	συμφοιτητής
συν+	ψ…   =	συμψ…	συν+ψηφίζω  =	συμψηφίζω
συν+	λ…   =	συλλ…	συν+λόγος  =	σύλλογος
συν+	ρ…   =	συρρ…	συν+ρίζα  =	σύρριζα
συν+	σ…   =	συσσ…	συν+σώμα  =	σύσσωμος
συν+	σ+(σύμφ.)  =	συσ…	συν+στάση  =	σύσταση
συν+	ζ…   =	συζ…	συν+ζητώ  =	συζητώ